“…Οι άνεργοι οικοδόμοι και σοβατζήδες, που κάθε πρωί
μαζεύονται μπροστά στη Δημαρχία, έτσι θα πεθαίνουν; θα αφήσουν τα παιδάκια τους
να λιώνουν από την πείνα; Βέβαια όχι. Υπάρχουν τα σωματεία των οικοδόμων και
σοβατζήδων που πρέπει όλοι οι άνεργοι να μπουν σ’ αυτά. Απ’ όσους μαζεύονται
εκεί στη Νέα Αγορά 300 και περισσότεροι είναι ανοργάνωτοι…”
ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ! ΚΑΘΕ ΠΡΩΪ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕΡΟΣ
ΟΙ ΑΝΕΡΓΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΟΙ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΑΘΗΝΑΣ ΜΗΝΕΣ ΟΛΑΚΕΡΟΥΣ ΧΩΡΙΣ
ΔΟΥΛΕΙΑ
ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΧΤΗΣΟΥΝ ΣΥΣΣΙΤΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ
Η νέα Αγορά και οι γύρω από τη Δημαρχία δρόμοι κάθε πρωί
παρουσιάζουν μια θλιβερή εικόνα της ανεργίας που καθημερινά ξαπλώνεται όλο και
σε περισσότερες χιλιάδες εργάτες και βιοπαλαιστές.
Κάθε πρωί 350 με 400 άνεργοι με τα εργαλεία τους, οι
περισσότεροι οικοδόμοι, μαζεύονται από την αυγή γύρω από τη Δημαρχία και
μπροστά στη Νέα Αγορά περιμένοντας να έρθουν οι εργολάβοι και να τους πάρουν
στη δουλειά.
Έρχονται οι εργολάβοι και διαλέγουν 20 με 30 κάθε πρωί και
οι άλλοι απομένουν εκεί, απελπισμένοι, πεινασμένοι, μέσα στο κρύο και στις
βροχές.
Οι εργολάβοι εκμεταλλεύονται την ανεργία και τη δυστυχία
τους και τους δίνουν μεροκάματα που δεν φτάνουν ούτε για την παραμικρότερή τους
ανάγκη. Ας αφήσουμε που με το μεροκάματο που δίνουν δεν μπορούν να αγοράσουν
ούτε ψωμί. Κι’ έτσι το μεγαλύτερο μεροκάματο φτάνει στις 40 – 45 δραχμές για
τους εργάτες οικοδόμους και σοβατζήδες και 60 – 80 για τους τεχνίτες.
Πώς να ζήσουν μ’ αυτά τα μεροκάματα;
ΜΗΝΕΣ ΑΝΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΠΕΙΝΑ…
Έτσι που περιμένουν τρέμοντας μέσα στο κρύο πλησιάζουμε
κάποιον που τουρτουρίζει εκεί στη γωνιά της Δημαρχίας.
- Άνεργος είσαι; τον ρωτάμε.
- Άνεργος. Δυόμιση μήνες έχω να δουλέψω και κάθε πρωί από
τις 5 βρίσκομαι εδώ στο ανθρωποπάζαρο.
- Έχεις παιδάκια;
- Έχω τέσσερα παιδιά, απ’ αυτά το μεγαλύτερο είναι 10
χρονών. Τα άλλα μικρότερα όλα. Όταν πηγαίνω το βράδυ στο σπίτι χωρίς ψωμί,
χωρίς φαΐ και κάρβουνα, είναι απελπισία… Τ’ ακούω να κλαίνε μέσα στη σάπια
παράγκα και δεν ξέρω τι να κάνω…
Πλησιάζουμε άλλους. Όλοι εκδηλώνουν την αγανάχτησή τους για
την κατάσταση αυτή.
Όλοι στην πλειοψηφία τους είναι οικογενειάρχες κι’ όλοι τους
βασανίζονται με χίλιους δυό τρόπους πώς να οικονομήσουν ένα κομματάκι ψωμί για
τα μικρά τους.
Έτσι πολλοί γίνονται μικροπουλητές στους δρόμους και μέσα
στα κρύα προσπαθούν να βγάλουν 20 -25 δραχμές για να ζήσουν το σπίτι τους.
Αλλά μήπως τους αφήνει ήσυχους η αστυνομία; Κάθε μέρα
κυνηγητά και φασαρίες. Κάθε μέρα προστίματα και φυλακές.
ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΠΌ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ
Οι άνεργοι οικοδόμοι και σοβατζήδες, που κάθε πρωί
μαζεύονται μπροστά στη Δημαρχία, έτσι θα πεθαίνουν; θα αφήσουν τα παιδάκια τους
να λιώνουν από την πείνα; Βέβαια όχι. Υπάρχουν τα σωματεία των οικοδόμων και
σοβατζήδων που πρέπει όλοι οι άνεργοι να μπουν σ’ αυτά. Απ’ όσους μαζεύονται
εκεί στη Νέα Αγορά 300 και περισσότεροι είναι ανοργάνωτοι.
Το σωματείο των σοβατζήδων έκανε καλή δουλειά. Έκανε διαβήματα
στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και ζητάει συσσίτια και επιδόματα για τους
ανέργους και τις οικογένειες τους, ταμείο ανεργίας που να προικοδοτείται από
τους εργολάβους και το κράτος. Αλλά δίπλα στη δουλειά του σωματείου πρέπει να
γίνουν συσκέψεις ανέργων, να κάνουν συγκέντρωση και να βγάλουν επιτροπή ανέργων
Νέας Αγοράς και με επί κεφαλής αυτή να
κινηθούν για ταχτικά επιδόματα και συσσίτια, έκτακτο 500δραχμο βοήθημα για τις
γιορτές, γάλα για τα μικρά των ανέργων, κάρβουνα, ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη,
πληρωμή ενοικίων από το Δήμο και εφαρμογή κοινωνικών ασφαλίσεων.
Μονάχα με συγκεντρώσεις και ομαδικές παρουσιάσεις στα
υπουργεία και με την καθημερινή τους πάλη οι άνεργοι της Νέας Αγοράς θα
διεκδικήσουν το ψωμί τους. Αυτό το απόδειξαν και οι άνεργοι επισιτιστές που με
τον αγώνα τους κέρδισαν το συσσίτιο.
Στις 20 του Δεκέμβρη το Ενωτικό Εργατικό Κέντρο της Αθήνα
οργανώνει συνδιάσκεψη των ανέργων, για να βρει τον καλλίτερο τρόπο της
εξυπηρέτησής τους. Πρέπει και οι άνεργοι οικοδόμοι να στείλουν τους αντιπροσώπους
τους και να την παρακολουθήσουν κατά μάζες.
Ανταποκριτής Ν. Αγοράς
Ο Νέος Ριζοσπάστης
6 Δεκέμβρη 1933
6 Δεκέμβρη 1933
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου