26 Μαρ 2013

ΕΡΓΑΤΙΚΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ ΑΘΗΝΩΝ, 1912: Πίναξ σωματείων και επιτροπών - Ο «Σύνδεσμος Κτιστών» στη δύναμη του ΕΚΑ




Στην τελευταία σελίδα του βιβλίου «Η εργατική νομοθεσία της Ελλάδος, υπό Σπύρου Ι. Θεοδωροπούλου»,  που εξέδωσε το Εργατικό Κέντρο Αθηνών τον Γενάρη του 1912 και αποτελεί την πρώτη εργατική νομοθεσία που ψήφισε η Αναθεωρητική Βουλή του 1911, υπάρχει ένας πίνακας με τα σωματεία που είναι εγγεραμμένα στη δύναμη του ΕΚΑ εκείνη την περίοδο. Ανάμεσά τους βλέπουμε τον «Σύνδεσμο Κτιστών» (Αθηνώς-Πειραιώς) που είχε ιδρυθεί στις 27/12/1911 και ήταν ο «πρόγονος» του «Σωματείου Κτιστών Αθηνών», που ιδρύθηκε το 1912 και αυτοκαταργήθηκε το 1984, όταν όλα τα οικοδομικά σωματεία ένωσαν τις δυνάμεις τους στο Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας.

18 Μαρ 2013

Οικοδόμοι, το ηρωικό προλεταριάτο της Ελλάδας

 Βάλιας Σεμερτζίδης, Μπετατζήδες (1960)
 
     « Ο ιστορικός είναι σαν το δράκο του παραμυθιού. Όπου οσφραίνεται ανθρώπινη σάρκα, καταλαβαίνει ότι εκεί είναι το θήραμα του» (Marc Bloch). 
Αυτό  σημαίνει ότι  ο ιστορικός δεν αναφέρεται απλά στο παρελθόν αλλά  του δίνει πολύ συγκεκριμένη μορφή  φέρνοντας στην επιφάνεια εποχές, γεγονότα  και πρόσωπα που έδρασαν είτε ως πρωταγωνιστές είτε ως δευτεραγωνιστές , θύματα ή θύτες και διαδραμάτισαν σημαντικό  ρόλο στη διαμόρφωση της γενικότερης πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Αυτή η σκέψη με ακολουθούσε όσο διάβαζα το βιβλίο του Αναστάση Γκίκα " Από την πείρα του κινήματος των οικοδόμων στην Ελλάδα"

14 Μαρ 2013

Το κίνημα των ανέργων οικοδόμων στη δεκαετία του ΄30



Το Κομμουνιστικό Κόμμα και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα είχαν από νωρίς εντοπίσει τη σημασία της οργάνωσης και κινητοποίησης των ανέργων δίπλα στους εργαζόμενους. Ήδη από το 3ο  του Συνέδριο (Μάρτης 1927) το ΚΚΕ είχε θέσει ως πρώτη του προτεραιότητα τη δημιουργία επιτροπών αγώνα στους ανέργους, συνοικιακών ή κατά κλάδο, με τοπική αλλά και πανελλαδική συγκρότηση, που θα ανέπτυσσαν δράση παράλληλα και σε συντονισμό με τα αντίστοιχα ταξικά σωματεία. Σε δημοσίευμα του Ριζοσπάστη (6/3/1930) αναφέρεται σχετικά: «Ας οργανώσουμε τις μαχητικές επιτροπές ανέργων κοντά σε κάθε ταξικό συνδικάτο. Ας κινητοποιήσουμε στην πάλη τις πλατειές μάζες των εργατών που πεινάνε. Η μπουρζουαζία προσπαθεί να διασπάσει την εργατιά, στρέφοντας τους ανέργους ενάντια στους εργαζομένους. Ας συμπτύξουμε το ενιαίο μέτωπο πάλης εργαζομένων και ανέργων. Μαζικές διαδηλώσεις των ανέργων μπροστά στα εργοστάσια, κοινή εκδήλωση όλων μαζί -ανέργων και εργαζομένων- να η συγκεκριμένη μορφή που πρέπει να πάρει ο κοινός αγώνας όλων των εργατών. Με τις μαχητικές επιτροπές ανέργων σε κάθε ταξικό σωματείο θα κατορθώσουμε να κινητοποιήσουμε τους ανέργους για ένα πραγματικά επαναστατικό αγώνα… Ας δυναμώσουμε και ας πλατύνουμε την γενική κινητοποίηση και πάλη κατά της ανεργίας.»

10 Μαρ 2013

Τα πρώτα βήματα στη βιοπάλη, στο Σωματείο, στους αγώνες. Ο Απόστολος Παπατσαρούχας θυμάται




Ο Απόστολος Παπατσαρούχας (φωτογραφία
από το βιβλίο του Ηλ. Στάβερη «Οικοδόμοι.
Ηρωικοί αγώνες μιας 7ετίας, 1960-1967»)

Ο Απόστολος Παπατσαρούχας yεννήθηκε το 1932 στο Σουφλί του 'Εβρου. Το 1942, μαζί μ’ ένα φίλο τον, τον Ηλία Παπαλεξανδρή, προσπάθησαν να εκτροχιάσουν ένα τρένο με γερμανούς στρατιώτες. Το 1954 πήγε στο στρατό, έγινε επίλεκτος σκοπευτής και πήρε μέρος σε αγώνες σκοποβολής. Δούλεψε εργάτης στην οικοδομή και απόχτησε την ειδικότητα του χτίστη. Γράφτηκε στο σωματείο οικοδόμων της Θεσσαλονίκης και αμέσως εκλέχτηκε στο ΔΣ. Το 1961 κατεβαίνει με την οικογένειά του στην Αθήνα. Εκλέγεται στο ΔΣ του Σωματείου Κτιστών Αθηνών, επικεφαλής των νέων οικοδόμων και μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Οικοδόμων. Το 1961, για ένα διάστημα γίνεται πρόεδρος του Σωματείου. Στις 11/10/1962 συλλαμβάνεται μαζί με άλλους οικοδόμους, κατά τη διάρκεια απεργιακής διαδήλωσης και φυλακίζεται για πέντε μήνες. Κατά τη στρατιωτική του θητεία, στη Νέα Σάντα του Κιλκίς, γνωρίζεται με τον οικοδόμο Μήτσο Χρηστοφορίδη, που του υποσχέθηκε να του βρει δουλειά στη Θεσσαλονίκη, αν προκύψει ανάγκη.

6 Μαρ 2013

«Νεκροί, βία, τρομοκρατία, αυτή είναι του κεφάλαιου η δημοκρατία» - Ρεπορτάζ από μια διαδήλωση




«...Μάνα σε ξεκληρίσανε, άπονες εξουσίες,/ ψυχή δε σου αφήσανε, μόνο φωτογραφίες...» Η φωνή του Καζαντζίδη απλώνεται πάνω από την Πειραιώς. Σκεπάζει τα πάντα. «... σκοτώσαν τον Αντώνη, Αντώνη μου...» Μόνο ένα ξεχωρίζει ανάμεσα στους στίχους. Το σύνθημα: «Νεκροί, βία, τρομοκρατία, αυτή είναι του κεφάλαιου η δημοκρατία».