Οι πρώτες αρχαιρεσίες μετά τη δικτατορία, στο «Σωματείο Οικοδόμων – Χτιστών & Τεχνιτών Μπετού Αγρινίου»

Την Κυριακή 22 Ιούνη του 1975, έγιναν οι πρώτες αρχαιρεσίες στο ιστορικό ταξικό «Σωματείο Οικοδόμων – Χτιστών & Τεχνιτών Μπετού Τριχωνίδος με έδρα το Αγρίνιο» (πλήρης ονομασία). Το σωματείο πριν διαλυθεί από τη δικτατορία το 1967 αριθμούσε 200 μέλη.
Μια βδομάδα νωρίτερα από τις αρχαιρεσίες του σωματείου, διαλύθηκε με απόφαση της συνέλευσής του το «σωματείο» που έφερε την ονομασία «Σωματείο Τεχνιτών Οικοδόμων και Τεχνιτών Έργων» και λειτουργούσε διασπαστικά. Οι προσπάθειες των χτιστών και μπετατζήδων της περιοχής να έχουν ένα ταξικό δυνατό σωματείο που να πρωτοστατεί στους αγώνες για τα δίκαια αιτήματά τους ευοδώθηκαν, κι έτσι με τη διάλυση του αντισωματείου τα μέλη του προσχώρησαν στο ταξικό «Σωματείο Οικοδόμων – Χτιστών & Τεχνιτών Μπετού Τριχωνίδος με έδρα το Αγρίνιο», το οποίο έφτασε συνολικά τα 350 μέλη. Η συμμετοχή στις αρχαιρεσίες ήταν καθολική. Οι οικοδόμοι εξέλεξαν νέα ενωτική διοίκηση αποτελούμενη από τους παρακάτω  (κατά σειρά επιτυχίας):

ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ, ταχτικοί: Φάνης Βέτσας, Γιώργος, Μησιακούλης, Παύλος Κουτσοσπύρος, Γιάννης Τόλης, Χρήστος Μασαλής, Παναγιώτης Τάτσης, Νίκος Ανδρεάς.

ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΡΙΝΙΟΥ, ταχτικοί: Φάνης Βέτσας, Γιώργος Μησιακούλης, Γιώργος Μέτζος, Γιάννης Ποσοτίδης.

ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΣΤΗΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ, ταχτικοί: Δημήτρης (Τάκης) Περώνης, Γιώργος Μέτζος.

ΕΞΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ: Α. Σερίτσας, Κ. Βλάχος, Δ. Κόκος.

Το ΔΣ του Σωματείου συνήλθε και εξέλεξε πρόεδρο τον Φάνη Βέτσα και γραμματέα τον Γιώργο Μησιακούλη.

Σε μια από τις επόμενες συνελεύσεις του, στις 17 Νοέμβρη του 1975, το σωματείο παρέλαβε από το παλιό μέλος και πρώην μέλος της διοίκησής του Χρήστο Πουρναρά  (που ήδη δραστηριοποιείται στο Σωματείο Κτιστών στην  Αθήνα), χρήματα που ο συνάδελφος είχε εισπράξει από συνδρομές συναδέλφων του πριν τη δικατορία του 1967. Χρήματα που δεν πρόλαβε να παραδώσει εξαιτίας της διάλυσης του σωματείου και των διωγμών που ακολούθησαν από τη χούντα των συνταγματαρχών και κράτησε για οχτώ χρόνια μέχρι να λειτουργήσει ξανά το σωματείο.