Αύγουστος 1976 – Στο 9ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ τους οι ΟΙΚΟΔΟΜΟΙ γκρεμίζουν τους εργατοκάπηλους

«Σε συναγερμό βρίσκονται οι οικοδόμοι όλης της χώρας. Αύριο στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά αρχίζουν οι εργασίες του 9ου Συνεδρίου της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, το πρώτο κάπως αντιπροσωπευτικό μετά από δεκάδες χρόνια. Και λέμε κάπως γιατί η σκιά 200 περίπου κάλπικων «αντιπροσώπων» βρίσκεται πάνω από τον κλάδο αυτό. Κοινός ο πόθος των εκατοντάδων χιλιάδων οικοδόμων: Να συντριβούν οι χουντικοί εργατοκάπηλοι, να μην περάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης και της εργοδοσίας».

Τον Αύγουστο του 1976, στο 9^ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, οι ταξικές δυνάμεις κατάφεραν μετά από δεκαετίες να γκρεμίσουν  τον  εργοδοτικό συνδικαλισμό των χουντικών κατάλοιπων και άλλων διορισμένων εργατοπατέρων και να παραδώσουν την Ομοσπονδία σε αυτούς που πραγματικά ανήκει: στους οικοδόμους.

 «Το ότι η Ομοσπονδία πέρασε στα ταξικά χέρια ήταν ένα σοβαρό βήμα εκείνη την εποχή για το οικοδομικό κίνημα, αλλά και γενικότερα για την εργατική τάξη. Η Ομοσπονδία πλέον έγινε σοβαρό εργαλείο για την προώθηση και λύση των προβλημάτων των οικοδόμων. Το οικοδομικό κίνημα έπαιξε σοβαρό ρόλο στη γενικότερη ανάπτυξη και τον προσανατολισμό του κινήματος όλα αυτά τα χρόνια, από το 1976 μέχρι σήμερα. Η Ομοσπονδία δεν ασχολήθηκε απλά με τα προβλήματα των οικοδόμων. Στήριξε τους αγώνες μιας σειράς κλάδων που πάλευαν, διεκδικούσαν, βρίσκονταν αντιμέτωποι με την εργοδοσία, την κυβερνητική βία, τον αυταρχισμό κτλ. 

Ανέπτυξε σοβαρή διεθνιστική δράση, στήριξε κινήματα που πάλευαν κάτω από δύσκολες συνθήκες ενάντια στον ιμπεριαλισμό, όπως στη Νικαράγουα, στην Κούβα. Πρέπει να πούμε ότι τα χρόνια αυτά, οι οικοδόμοι, με την Ομοσπονδία μπροστά, είχαν σοβαρές κατακτήσεις, οι οποίες βέβαια έχουν να κάνουν με το συσχετισμό δύναμης που υπήρχε αυτό το διάστημα, τόσο σε πολιτικό όσο και σε συνδικαλιστικό επίπεδο, διεθνώς αλλά και στη χώρα μας. Σ' αυτό το πλαίσιο, ο κλάδος είχε κατακτήσεις όπως το 7ωρο, το 5ήμερο, η μείωση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 58 χρόνια και άλλες», θα πει στον Ριζοσπάστη ο Γιάννης Πάσουλας,  πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων 31 χρόνια μετά.

Ριζοσπάστης 7/8/1976

Το πέρασμα της Ομοσπονδίας στα χέρια των εργαζομένων, καταγράφηκε στις σελίδες του Ριζοσπάστη, που στάθηκε πάντα στο πλευρό των οικοδόμων, αναδείκνυε τις διεκδικήσεις τους, και κάλυψε με εκτενή ρεπορτάζ  τις εργασίες του Συνεδρίου.

 «ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ 250.000 ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ: Να φύγουν οι εργατοκάπηλοι από την Ομοσπονδία! Οχι στον κυβερνητικό συνδικαλισμό! Εξω από τα συνδικάτα οι χουντικοί εργατοκάπηλοι! Εμπρός για ενωμένο ταξικό μαζικό συνδικαλιστικό κίνημα! Ζήτω η αγωνιστική ενότητα και η πάλη των οικοδόμων και όλης της εργατικής τάξης! Αγώνας για μια καλύτερη ζωή!» 

Ριζοσπάστης 8/8/1976

Ετσι ξεκινά το ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» στις 8 Αυγούστου 1976, μέρα έναρξης του 9ου Συνεδρίου της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας. Αν και στις εκλογές που έχουν ολοκληρωθεί στα σωματεία η συντριπτική επικράτηση των ταξικών δυνάμεων της ΕΣΑΚ (που στο συνέδριο στηρίζει το ψηφοδέλτιο του Πανοικοδομικού Ενωτικού Δημοκρατικού Συνδυασμού - ΠΕΔΣ) είναι γεγονός, οι μεθοδεύσεις των δυνάμεων του χουντικού Λυκιαρδόπουλου (που βρέθηκε στη διοίκηση μετά τη διαγραφή των μαζικών συνδικάτων του κλάδου και την «εμφάνιση» σωματείων - σφραγίδων) αλλά και η στάση διαφόρων διασπαστών (οπορτουνιστών, σοσιαλδημοκρατών κτλ.) δεν αφήνουν περιθώρια για υποχώρηση της επαγρύπνησης.

Ριζοσπάστης 8/8/1976

Οι «παραιτήσεις» μελών της Εφορευτικής Επιτροπής στην αρχή της χρονιάς, οι προτάσεις για ψήφιση διά αντιπροσώπων, το καταστατικό που έχει συνταχθεί επί χούντας, ο κρατικός αυταρχισμός (την ίδια τη μέρα του συνεδρίου ήταν έντονες οι φήμες για επέμβαση της αστυνομίας), οι απανωτές νοθείες, επιβάλλουν την επιφυλακή κάθε οικοδόμου.

«Αμα τα μαλλιά σου είναι ψαρά πας για θάνατο... Δε σε παίρνουν στη δουλειά...» «Αμα γυρνάς σπίτι σου θέλεις πρέσα να ισιώσεις το κορμί σου... Κι όταν περάσουν τα χρόνια σε κοιτούν και στα δόντια...». Στο πολυήμερο αφιέρωμα που δημοσιεύει ο «Ρ» απ' τις 30/7/1976, καταγράφονται οι συνθήκες ζωής και δουλειάς μέσα στις οποίες οι οικοδόμοι φτάνουν στο πρώτο συνέδριο μετά τη χούντα. «Κτίζουν παλάτια και μένουν σε τρώγλες... Δουλεύουν πάνω στη σκαλωσιά κόντρα στον άνεμο, στη βροχή, στις θύελλες, στο λιοπύρι...»

Χιλιάδες εργάτες στις κατασκευές σκοτώνονται και σακατεύονται κάθε χρόνο σε «ατυχήματα». Μόνο το 1972, από τα 48.000 «ατυχήματα» που καταγράφονται για όλους τους κλάδους, τα 10.000 αφορούν οικοδόμους. Υπερδιπλάσια δηλαδή από τα αντίστοιχα του 1967, όταν ήταν 4.500 σε σύνολο 46.093.

«Η ανεργία... παραμένει το πρόβλημα που μαστίζει τους οικοδόμους για 7-8 μήνες το χρόνο... Δεκάδες χρόνια τώρα, κυβέρνηση και εργοδότες εμπαίζουν τους εργατοτεχνίτες του κλάδου αυτού, πάνω στο ζήτημα της άμεσης επικόλλησης των ενσήμων και των δωροσήμων.... Η επέκταση του ΙΚΑ σε ορισμένες περιοχές δεν έγινε παρά την απαίτηση των οικοδόμων και των άλλων εργαζομένων...»

Απέναντι σ' όλ' αυτά, οι οικοδόμοι παίρνουν καθαρή θέση. Το συνέδριο αναδεικνύει τον ΠΕΔΣ σε πρώτη δύναμη, συγκεντρώνοντας το 44% των ψήφων. «Δευτέρα 9 Αυγούστου 1976. Απόγευμα, στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά... παρατεταμένα χειροκροτήματα και η κραυγή: "Νικήσαμε, ΕΣΑΚ, ΕΣΑΚ!" μας κάνουν να τρέξουμε στο διάδρομο... Ολοι χορεύουν, χειροκροτούν, αγκαλιάζονται, φιλιούνται και ζητωκραυγάζουν. Ο κυβερνητικός συνδικαλισμός δέχτηκε μεγάλο πλήγμα... Η εργατιά αλληλοσυγχαίρεται για τη νίκη και πηγαίνει προς την έξοδο με τάξη...

Ριζοσπάστης 11/8/1976

Ενας εβδομηντάρης μας λέει: "40 χρόνια παλεύαμε. 40 χρόνια περιμέναμε αυτήν τη στιγμή..." Ρωτάμε τους συνδικαλιστές της ΕΣΑΚ που ήταν δίπλα μας πώς αισθάνονται μετά τη νίκη και η απάντηση έρχεται από πολλές πλευρές: "Δε νίκησε η ΕΣΑΚ, νίκησε η εργατική τάξη. Τώρα ξανοίγονται οι προοπτικές για μια Ομοσπονδία που θα προχωρήσει στην εξέταση και λύση των προβλημάτων μας σε βάση ταξική. Ο κυβερνητικός συνδικαλισμός συντρίφτηκε από τον ταξικό συνδικαλισμό».

«Ήταν μια επιτυχία που ενθάρρυνε γενικότερα το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα... Έχοντας πλέον την Ομοσπονδία στη δική τους υπηρεσία, οι οικοδόμοι όχι μόνο βρήκαν στήριξη στα προβλήματά τους, αλλά έδιναν και το "παρών" σε κάθε αγωνιστικό προσκλητήριο... Η Ομοσπονδία είχε τότε οργανωμένες δυνάμεις περίπου 70 με 80.000, στην Αθήνα κάναμε πορείες με 15.000 κόσμο...» σημειώνει ο Διαμαντής Μαυροδόγλου, που, ως επικεφαλής του Πανοικοδομικού Ενωτικού Δημοκρατικού Συνδυασμού (ΠΕΔΣ) εξελέγη μετά το 9ο Συνέδριο γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Οικοδόμων.

Με τη δράση που ανέπτυξαν οι ταξικές δυνάμεις, ακόμα και πριν το 9ο συνέδριο, μέσα από την Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή στην οποία συσπειρώνονταν δεκάδες σωματεία που η χουντική διοίκηση είχε διαγράψει, οι οικοδόμοι μέτρησαν μια σειρά σοβαρές κατακτήσεις, όπως το δωρόσημο, το εποχιακό επίδομα κτλ. Μετά το 9ο Συνέδριο «αναλάβαμε την ευθύνη μέσα σ' ένα χρόνο να κάνουμε άλλο συνέδριο, για να τροποποιηθεί το καταστατικό και να καθιερωθεί η απλή αναλογική. Και πραγματικά έτσι έγινε. Η Ομοσπονδία οικοδόμων από τότε μέχρι και σήμερα, αποτελεί παράδειγμα αγωνιστικής αντιμετώπισης των προβλημάτων και ταξικής αντιπαράθεσης με την αντεργατική πολιτική μπλε ή πράσινων κυβερνήσεων...».

Τις φωτογραφίες του  Συνεδρίου, βρήκα στην ιστοσελίδα της Ομοσπονδίας Οικοδόμων εδώ.